مصاحبه اختصاصی | آرمان صفایی
مصاحبه اختصاصی | آرمان صفایی
1397/7/3
نوع:
مربیان
نویسنده: مینا رزقیان
معرفی مختصر از خودتان؟
سلام من آرمان صفایی هستم. مهندسی شیمی و اقتصاد خوندم دانشگاه شریف و بعد مدیریت کارآفرینی در دانشگاه تهران
حوزه فعالیتتان؟
بخشی از فعالیت‌های من مربوط به کسب‌وکارم هست. یک شرکت تولیدی تاسیس کرده بودیم به نام «لکو» که الان عضو هیئت‌مدیره هستم و سمت اجرایی ندارم. استارتاپی داشتیم به نام «عریضه» که پلتفرم حقوقی برای تسهیل سرویس اخذ وکیل و مشاور حقوقی که اوایل سال 97 بعد از رسیدن به بیش از 50 هزار کاربر فعال با سرمایه‌گذاری بسیار اندک تقریبا می‌توان گفت شکست خورد و ما اپلیکیشن و دارایی‌های آن را فروختیم. بخش دیگری از فعالیت‌های من مربوط به عنوان مشاور مدیریت در سازمان‌های بزرگی چون فرماندهی پلیس فتا تهران،کسب‌وکارهای نوپا و استارتاپ‌ها می‌باشد. جهت علاقه شخصی نیز همیشه کار تدریس هم انجام داده‌ام (تدریس مفاهیم اولیه برای استارتاپ‌ها در دانشگاه شریف و سایر دانشگاه‌ها و سازمان‌ها.)
در وبلاگ شخصی‌ام می‌توانید اطلاعات بیشتری درباره بنده و کتابی که به تازگی منتشر کردم نیز به دست آورید. Armansafayi.com
از چه سالی فعالیت در حوزه استارتاپی را شروع کردید؟
تقریبا با راه‌اندازی شتابدهنده‌ها در ایران که مصادف با سال 92 است هم دوره بود. در همان دوران از طریق راه اندازی شرکت لکو به علت جذابیت بیشتر، فعالیت خود را در حوزه استارتاپی شروع کردم.
چه استارتاپ های موفق تحت مربیگری تا به حال داشتید؟
استارتاپ‌هایی که به طور کوتاه‌مدت با هم جلساتی داشته‌ایم خیلی زیاد هستند و تقریباً تعدادشان به همه استارتاپ‌های شتابدهنده‌هایی که من گاهاً سر می‌زنم می‌رسد. ولی در حالت بلندمدت‌تر استارتاپ «اسپید» را تحت مربیگری داشتم.
کمبود چه چیزهایی در اکوسیستم استارتاپی احساس می شود؟
ببینید اضلاع یک اکوسیستم خوب شامل این موارد است: خود کارآفرینان، دانشگاه‌ها، شرکت‌های بزرگ، منتورها، سرمایه‌گذاران، ارائه‌گنندگان خدمات استارتاپ‌ها، دولت و نهادهای قانون‌گذار. ما باید بگوییم که در همه این اضلاع بازیگرانی داریم که خوب یا بد دارند کار خود را انجام می‌دهند. ولی در تمام این اضلاع به جز قانون‌گذار، باید هم از نظر کیفیت و هم کمیت بهبود ایجاد شود. یعنی ما سرمایه‌گذار خطرپذیر داریم ولی هم کم داریم و هم با کیفیت بیشتری نیاز داریم که حجم پول بیشتری داشته باشند. همینطور درباره بقیه اضلاع اکوسیستم..
بزرگترین مشکلی که در بحث سرمایه گذاری خطرپذیر در اکوسیستم استارتاپی ایران داریم چیست؟
حمایت‌های غیرمستقیم دولتی نیاز دارند تا در این اوضاع اقتصادی که ریسک پول و گرانی آن را در ایران چند برابر کرده است، بتوانند خطرپذیر سرمایه‌گذاری کنند. شاید مثلاً به این شکل که دولت معافیت‌های مالیاتی یا بیمه‌ای خاصی بدهد یا بگوید که سرمایه‌گذاری کنید اگر موفق شد، درصد کوچکی ازسهام برای من، ولی اگر شکست خورد مثلا 80 درصد خسارت مالی وارد شده با من، یا از این دست حمایت‌هایی. چون با این وضع موجود بسیاری از سرمایه‌گذاران حتی اگر نگوییم از چنین حمایت‌هایی عقب کشیده‌اند، با توجه به شرایط فعلا محتاطانه وارد عمل می‌شوند.
